maandag 23 oktober 2017

Ik las 'Een jaar in de ruimte - Een leven lang astronaut', geschreven door Scott Kelly

‘Good luck, Captain, we’re proud of you!’ – Barack Obama

Een jaar in de ruimte
Een leven lang astronaut



Boekgegevens
Titel: Een jaar in de ruimte – Een leven lang astronaut
Auteur: Scott Kelly
Genre: literaire non-fictie
Uitgave: gebonden, 416 pagina's
Uitgever: HarperCollins Holland, 23 oktober 2014
ISBN: 978 94 02700 47 3
ISBN: 978 94 02753 87 5 (eBook)
Oorspronkelijke titel: Endurance: a year in space, a lifetime of discovery/
Scott Kelly with Margaret Lazarus Dean
Vertaling: Marian van der Ster en Joost Zwart

De ongekende ruimtereis van een hedendaagse held

• 340 dagen zonder gewicht
• 400 experimenten in het ISS
• 10.880 zonsopkomsten
• 231.498.542 afgelegde kilometers

Een jaar in de ruimte beschrijft de gevoelens, verwachtingen en ervaringen van Scott Kelly. Vanaf  zijn moeilijke jeugd in New Jersey met zijn tweelingbroer Mark, tot aan het moment waarop hij dit boek is gaan schrijven.

De hoofdstukken met een chronologische terugkijk naar het verleden zijn een mooie afwisseling met de hoofdstukken waarin verteld wordt over de tijd die hij in de ruimte doorbrengt. De schema’s en prachtige kleurenfoto’s zijn goed geïntegreerd in de tekst en een goede aanvulling op hetgeen je leest.
Toevallig leest Kelly als kind een boek van Tom Wolfe met de titel The Right Stuff, dat gaat over testvliegers, over straaljagerpiloten bij de marine en over astronauten. Op dat moment denkt hij te weten wat zijn levensdoel is.

Als kind wilde Scott altijd al gevaarlijke dingen doen omdat hij al het andere saai vond en toen hij ouder werd ging hij op een ambulance werken omdat hij van de spanning hield, van het onbekende en de kans om te leren omgaan met de vele moeilijkheden die je bij dat werk tegenkomt.

Tot in het kleinste detail beschrijft Kelly alles wat hij ziet. De reis van Sterrenstad naar Bajkonoer en de busreis naar het quarantainegebouw waar ze twee weken zullen verblijven. 
Sterrenstad is een equivalent van Johnson Space Center en ligt 75 km buiten Moskou. De samenwerking die nodig was om dit jaar in de ruimte te realiseren was de grootste vreedzame internationale samenwerking in de geschiedenis. Dat mag zeker niet vergeten worden.

‘We rijden langs verkrotte flatgebouwen uit de Sovjettijd, reusachtige, verroeste satellietschotels die in verbinding staan met Russische ruimteschepen, her en der verspreid liggende bergen afval en incidenteel een kameel. Het is een heldere, zonnige dag.’ 

In dit persoonlijk verslag van Kelly over zijn buitengewoon afwisselend leven voel je behalve de grote vreugde wanneer hij op weg is om zijn doel te bereiken ook het verdriet dat hij voelt om zijn kinderen en zijn geliefde te moeten missen. Tegelijkertijd vraagt hij zich af of hij niet heel egoïstisch bezig is.
Ook de wetenschap dat aan boord van het ISS (International Space Station) een heel klein foutje enorme gevolgen kan hebben die terugkeer naar de aarde onmogelijk maakt wordt tot in detail beschreven. En daar zie je dan meteen weer het gevoel van de kleine jongen; het moet ook spannend blijven!

Zowel hij als zijn tweelingbroer Mark hebben hun moeder als voorbeeld genomen op het moment waarop ze besluit om bij de politie te gaan werken.
‘Op de dag van het examen deed ze het zelfs beter dan veel mannen. Ze was een van de weinige vrouwen die voor het examen slaagden en dat maakte grote indruk op Mark en mij: ze had zich een doel gesteld dat onbereikbaar leek en dat door pure wilskracht en de steun van mensen in haar omgeving weten te bereiken.’

Scott Kelly heeft zijn uithoudingsvermogen tot het uiterste op de proef kunnen stellen, hij heeft de kracht van de menselijke wil kunnen voelen en is dankbaar voor alles wat hij geleerd heeft. 
Dit besef en het besef dat ‘gemis’ een heel andere invulling heeft in de ruimte dan op aarde vond ik een van de belangrijkste constateringen door de auteur.

Een jaar in de ruimte is veel meer dan een spannend boek over een jongensdroom, het is een tot in detail beschreven relaas over gevoelens die een mens menselijk maken en de mogelijkheid tot relativeren moet benutten. Maar ook om de te kans grijpen om te doen wat belangrijk is. De onvoorstelbare schoonheid van de ruimte komt goed naar voren.
De vele details zijn niet hinderlijk, maar horen bij het verhaal. Het is een informatief, spannend maar vooral menselijk verhaal geworden.
Ik ben blij dat ik het boek gelezen heb.

De auteur(s):
(foto: website Scott Kelly)

Scott Kelly (21 februari 1964) is voormalig piloot van militaire gevechtsvliegtuigen, ingenieur, gepensioneerd astronaut en gepensioneerd US Navy Captain. 
Na vier ruimtemissies was veteraan Kelly verantwoordelijk voor drie expedities van het Internationale Ruimtestation (ISS) en deelnemer aan een ISS-ruimtereis van 340 dagen, waarmee hij in 2015 een wereldrecord vestigde.
Hij woont in Houston, Texas.

Neem een kijkje op de indrukwekkende website van Scott Kelly.

Margaret Lazarus Dean is schrijfster van The Time it Takes to Fall en Leaving Orbit. Ze is lector aan de University of Tennessee en woont in Knoxville.

Een jaar in de ruimte koopt u bij uw lokale boekhandel of bij

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.